Śląscy Mediatorzy Rodzinni są już w akcji ponad 20 lat. Studencki Klub założony na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w 2003 roku przekształcił się w Stowarzyszenie.
Do dzisiaj promuje mediacje jako skuteczną formę pozasądowego rozwiązywania sporów.
O Stowarzyszeniu
Śląskie Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych zgodnie z nazwą obejmuje swoją działalnością prowadzenie mediacji rodzinnych. W ofercie mają również edukację zainteresowanych podmiotów w zakresie umiejętności mediacyjnych. Istotnym punktem ich pracy jest przeciwdziałanie przemocy oraz promowanie porozumienia w życiu społecznym a w szczególności w rodzinie i w szkole.
Działają poprzez prowadzenie warsztatów, konferencji, paneli dyskusyjnych. Członkowie Stowarzyszenia stale rozwijają swoje umiejętności, podnoszą zdobywają uprawnienia w zakresie mediacji np. cywilnych, gospodarczych, oświatowych, szkolnych i rówieśniczych.
Mediacje rówieśnicze
Śląscy Mediatorzy Rodzinni za ważną gałąź swojego działania uważają program mediacji rówieśniczych. Realizują go poprzez prowadzenie mediacji w środowisku szkolnym. W realizację akcji angażują kadrę pedagogiczną, robią warsztaty dla młodzieży, ale prowadzą też spotkania dla rodziców.
W czerwcu 2024 roku w auli Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego Katowicach organizacja zorganizowała konferencję pt. „Mediacje w śląskich szkołach – integracja i budowanie wspólnoty”. Wydarzenie było skierowane do wszystkich członków społeczności śląskich szkół (głównie ponadpodstawowych) – dyrekcji, nauczycieli, pedagogów, psychologów, przedstawicieli rad młodzieży, rad rodziców, ośrodków edukacyjnych, instytucji, środowiska naukowego, mediatorów.
Studencie i wolontariusze
Wywodzące się ze środowiska naukowego Stowarzyszenie aktywnie włącza w działania studentów. Przyczyniają się przez to, do poszerzania kadry mediatorów. Dodatkowo studenci – wolontariusze, mogą wykazać się w projektach prowadzonych przez organizację, co wzmacnia ich pozycję na rynku pracy. Stowarzyszenie jest dostępne i otwarte dla osób niepełnosprawnych. Posiada zasoby i umiejętności niwelujące bariery i pozwalające osobom niepełnosprawnym na udział w projektach oraz współtworzenie ich na równych zasadach.
Na temat współpracy ze Stowarzyszeniem wypowiedziało się dwóch przedstawicieli młodego pokolenia:
– „Z działalnością Stowarzyszenia zetknąłem się na studiach na kierunku teologia – nauki o rodzinie, dzięki Pani Anecie Tombarkiewicz-Olszewskiej. Zachęciła mnie do włączenia się w działania stowarzyszenia. Miałem szansę wykazać się we współorganizacji konferencji oraz wziąć udział w panelu dyskusyjnym. Jestem osobą słabo-widzącą, ale nigdy nie odczułem ze strony zespołu Stowarzyszenia, że może to być barierą. Wprost przeciwnie, życzliwość i otwartość z jaką się spotkałem sprawiły, że nie tylko miałem okazję poznać czym jest mediacja i się do niej przekonać, ale też nabrać pewności siebie do aktywnego działania” – mówi Gabriel Dudzik, 25 lat, student
– „Uczestniczyłem w projekcie mediacji rówieśniczej organizowanym dla młodzieży. Poza szerszym poznaniem metody mediacji mogłem nabyć umiejętności mediatora rówieśniczego, co bardzo mi się przydało. Projekt według mnie miał bardzo pozytywny wpływ na młodzież, bo dzięki temu nabywa się kompetencje społeczne. Nabyte umiejętności w trakcie szkolenia przydają się w rozwiązywaniu konfliktów. Poza tym, że byłem uczestnikiem projektu, to pomagałem przy organizacji akcji mediacji dla 30 osób. Dzięki temu mogłem zdobyć cenne doświadczenie, które wykorzystam w późniejszej pracy zawodowej” – mówi Szymon Sidło, lat 18, licealista
Opis sytuacji problemowej
Śląskie Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych bierze udział w projekcie „Akademia NGO – dobre prawo dla integracji”, którego głównym celem jest zebranie problemów funkcjonowania organizacji pozarządowych i napisanie na tej podstawie propozycji “zmian prawnych”.
Po pierwsze
Stowarzyszenie domaga się regulacji prawnej zawodu mediatora. Uważa, że istotne jest rozgraniczenie wykonywania zawodu prawnikom – mediator.
– “Zawód mediatora różni się od zawodu prawnika. Tutaj w pierwszej kolejności ważna jest umiejętność relacyjnej pracy z drugim człowiekiem, wyczuwania emocji, wyczucie w łagodzeniu konfliktów. Osoby wykonujące ten zawód powinny mieć wykształcenie, które rozwinie u nich kompetencje psychospołeczne, przy jednoczesnym posiadaniu odpowiednich cech osobowościowych. Na linii dwóch odrębnych zawodów występuje konflikt interesów i spora rozbieżność ról. Z pewnością prawnikom przydadzą się umiejętności mediacyjne, a mediatorom wiedza prawna jest konieczna do prowadzenia mediacji, np. pracowniczych, czy gospodarczych, niemniej jednak nie powinno się łączyć tych dwóch zupełnie odmiennych zawodów” – mówi prezes Stowarzyszenia Aneta Tombarkiewicz Olszewska
W przypadku zawodu mediatora ogromne znaczenie mają posiadane kompetencje psychospołeczne. Ich nabycie i rozwój jest możliwe na studiach typu: psychologia, pedagogika, nauki o rodzinie czy też socjologia. Natomiast nie ma ich na studiach prawniczych. Nie bez znaczenia są też odpowiednie cechy osobowości mediatora. Wprowadzenie wymogów, co do tego, kto może wykonywać zawód mediatora z naciskiem na absolwentów studiów pedagogicznych, psychologicznych i pokrewnych, w uzupełnieniu o szkołę podyplomową z mediacji i kursy specjalistyczne jest warunkiem niezbędnym do profesjonalizacji zawodu mediatora i efektywności działań mediacyjnych.
Po drugie
Według Stowarzyszenia w szkołach nauczyciele powinni mieć dostęp do superrewizji indywidualnych i grupowych, co powinno być refundowane. Wpłynie to na wzrost jakości kształcenia i rozumienia problemów młodego człowieka, przeciwdziała wypaleniu zawodowemu i zniechęceniu nauczycieli. Rozwiązanie to będzie wsparciem dla nauczycieli mierzącymi się z rosnącymi problemami w środowisku szkolnym. Zespół Stowarzyszenia jako doświadczeni specjaliści w pracy z ludźmi, zauważają dysproporcję pomiędzy zawodami psychologa, który podlega częstym superwizjom, a zawodem nauczyciela, gdzie brak jest należytego sposobu weryfikacji pracy.
W obecnych czasach, gdzie problemy psychiczne są niezwykle powszechne wśród młodzieży, a skala nowych zagrożeń, jak przemoc, cyberprzemoc, stany depresyjne, jest alarmująca, konieczne jest, żeby wzmacniać uważność i praktyczne kompetencje psycho – społeczne w zawodzie nauczyciela.
Rys historyczny
Stowarzyszenie wywodzi się ze studenckiego Klubu Mediatorów i Powierników Rodzin. Prowadził je ks. prof. dr hab. Henryk Krzysteczko na Wydziale Teologicznym UŚ od stycznia 2003 r. W dniu 3 listopada 2005 r. w efekcie spotkania założycielskiego podjęto decyzje o utworzeniu Stowarzyszenia Mediatorów i Powierników Rodzin. Stowarzyszenie wpisano do Krajowego Rejestru Sądowego postanowieniem Sądu Rejonowego w Katowicach z dnia 28 listopada 2005 r.
W grudniu 2018 r. ówczesna prezes Stowarzyszenia Pani Janina Miazgowicz złożyła rezygnację. Na jej miejsce wybrano Panią Anetę Tombarkiewicz Olszewską i dokonano zmiany nazwy Stowarzyszenia. Od tego momentu nosi ono nazwę Śląskie Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych.
Stowarzyszenie aktywnie uczestniczy w różnych wydarzeniach, mających na celu popularyzację mediacji jak: panele dyskusyjne i konferencje, szkolenia np. panel dyskusyjny „Mediacje Rodzinne w Sądownictwie i w Praktyce” organizowany w Katowicach w 2019 roku.
Od roku 2020 roku do chwili obecnej we współpracy z Sądem Okręgowym w Katowicach, Sosnowcu, Gliwicach organizacja prowadzi dyżury informacyjne w formie zdalnej.
Kontakt do Stowarzyszenia
Śląskie Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych
tel. 502 035 888
ul. Kopernika 14
40-064 Katowice
mail: ato.mediator@wp.pl

O Akademii
Artykuł powstał w ramach projektu: Akademia NGO – dobre prawo dla integracji realizowanym przez Stowarzyszenie MOST . Projekt dofinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027.
Jesteś organizacją pozarządową i działasz w obszarze reintegracji zawodowej lub społecznej?
Zgłoś min. 5 osób do projektu Akademia NGO – dobre prawo dla integracji!
Projekt obejmuje organizacje z terenu województwa: śląskiego i małopolskiego oraz opolskiego, łódzkiego, świętokrzyskiego i podkarpackiego.
Więcej o projekcie: www.akademiango.pl
